Vandaag in de media
Als je mening linkse mensen niet aanstaat, ben jij de fascist
Als je mening linkse mensen niet aanstaat, ben jij de fascist
Column van ASSITA KANKO
Extreemrechts. Islamofoob. Neonazi. Fascist… Allemaal woorden die te snel afgevuurd worden op mensen met een andere mening. Deze woorden zijn niet onschuldig, het willekeurig gebruik ervan ontstaat uit haat en intellectuele luiheid maar genereert effecten in de reële wereld.
Dat hebben we helaas vaak genoeg kunnen waarnemen. Extremisme en fascisme bestaan natuurlijk en hebben de geschiedenis van de mens sterk gemarkeerd. Maar vandaag de dag is zelfs niezen op het verkeerde moment voor sommige linkse mensen ’extremisme’.
Opgelegd zwijgen
Wat zij bereiken door anderen te snel te bestempelen met deze woorden, is een doelwit plakken op de rug van hun slachtoffers. En nog eens en nog eens. Het zijn woorden die doden.
Want zo kan de eerste de beste idioot als een terminator met een wapen ideologisch geprogrammeerd worden om op je te schieten of je op een andere manier te verwijderen of pijn te doen. Het zwijgen wordt zo opgelegd.
Deze week tijdens een debat in Straatsburg werd ik weer eens extremist genoemd. Het woord fascist viel ook, in het Frans. Ik zou deel uitmaken van een extremistische hoek. Schrijven voor deze geweldige krant - waar ik ontzettend trots op ben - zien sommige mensen ook als bedrog aan mijn huidskleur.
Polarisering
Wat is extremisme eigenlijk? Extremisme houdt in dat men anderen met ondemocratische middelen probeert te dwingen een bepaald standpunt over te nemen. Dat heb ik nog nooit gedaan.
Het extremisme ligt eerder bij de mensen die anderen er te vaak van beschuldigen. Zij onderschatten de geschiedenis door alles te simplificeren. Over de inhoud willen ze niet praten. De polarisering is wat voor hen loont.
Ik weet hoe belangrijk democratie is, vooral als vrouw, om stemgerechtigd te zijn. Ik ondermijn de democratische rechtsstaat zeker niet. Integendeel. Dankzij ons democratische systeem heb ik mijn droom kunnen waarmaken om mijn kiezers te vertegenwoordigen, mijn mening te uiten, mijn werk te doen. Als vrouw in de samenleving gelijkwaardig te bestaan.
Islamitische terreurorganisatie
Over gewelddadige acties, zoals vandalisme, zwijgen ze. De moorden komen van de echte extremisten. Maar als je mening hun niet aanstaat, ben jij de extremist. Als je een auto in brand steekt ben je wel een slachtoffer. Dat is niet hoe een democratie zou moeten werken.
Ik vind dat Hamas een islamitische terreurorganisatie is: extremist! Ik vind dat de hoofddoek een symbool van onderdrukking van de vrouw is: islamofoob! Ik denk dat we minder belastingen moeten betalen: asociaal! Ik vind dat misdaad behoorlijk moet worden aangepakt: racist! Dat ons integratiebeleid moet slagen. Dat ontwikkelingshulp hervormd moet worden… Vul de kwalificaties maar zelf in.
Herkenbaar? Zoveel etiketten krijg je als je over maatschappelijke kwesties een mening hebt die je durft te uiten. Wanneer gaat het over de inhoud?
Vrije meningsuiting
Dit maakt me ontzettend boos omdat het niet alleen totaal onterecht is maar ook gevaarlijk voor de democratie en voor het leven van mensen die voor vrije meningsuiting staan.
De vrije samenleving is erg besmet door de (zelf)censuur. We geven op wat kostbaar is. Het is niet de eerste keer dat dergelijke kwalificaties me boos maken maar nu dacht ik daar toch iets over te schrijven omdat ik steeds meer bezorgd ben en denk aan ons collectief onvermogen om hier echt iets aan te doen.
Salman Rushdie
Aan hoeveel mensen al dat doelwit op hun rug kregen en daardoor de ultieme prijs voor hebben moeten betalen. Denk maar aan Salman Rushdie die zo lang onder fatwa leeft en een oog verloor na een moordaanslag in New York.
Aan Lale Gül die bedreigd werd omdat ze de waarheid schreef over de positie van vrouwen binnen de conservatieve islam.
Aan Pim Fortuyn en Theo van Gogh voor wie een gruwelijke dood het resultaat was.
Aan de redactie van Charlie Hebdo.
Aan de slachtoffers van het Joodse museum in Brussel.
Aan de angst vandaag om iets te zeggen of om maatschappelijke problemen echt op te lossen.
Integratie kapot
Laat de vrouwen maar stikken in de onderdrukkende huizen. Wegkijken. Laat de integratie maar verder kapotgaan. Laat ons allemaal de mond snoeren met ons consent. Laat ons maar allemaal hetzelfde denken en steeds meer zwijgen over wat discussie veroorzaakt.
Dat is wat ze willen bereiken wanneer ze zwaaien met al deze kwalificaties die vrijdenkers bang en kwetsbaar moeten maken.
De eerste stap is beseffen dat bepaalde woorden het effect hebben van vertraagde kogels.
