2024. Nederland is het zat. Spuugzat. Ook niet verwonderlijk: we worden overspoeld met asielzoekers, extreemlinkse wappies, windmolens, zonnepanelen, LHBTQ en woke-onzin, virtuele stikstofregels, betutteling van 100km/u en adoratie van massamoordenaar Zelensky.
Eindelijk mocht Nederland dan stemmen. Waar ze het in 2020 nog niet durfden, deed moedig Nederland het dan toch: ze stemden de zittende macht weg! Nederland zou eindelijk verlost worden uit de klauwen van de EU en weer in vrijheid kunnen leven!
De gedachte alleen al: de grenzen direct sluiten, de snelheid weer naar 130, die idiote stikstofregels van tafel en direct alles wat met Ukraïne te maken heeft opzeggen en terugsturen. Ons nieuwe kabinet zou dit allemaal gaan verwezenlijken. Sterker nog, in de eerste weken denderden de beloftes van ons nieuwe kabinet door iedere woonkamer. Nederland was blij.
Nu de kruitdampen zijn opgetrokken, blijkt dat Nederland massaal is getrapt in de acteerkunsten van Wilders. Wilders was nooit een oppositieleider. Wilders was nooit tegen de EU. Wilders blijkt gewoon een aanhanger van de EU en voorstander van de WEF-agenda.
Nederland voelt zich genaaid. Diep genaaid. Er verandert niets. Wilders heeft ons decennialang vanuit zijn oppositiebankje voor de gek gehouden. Het was al vrij snel duidelijk dat de NSC en BBB de afvoerpuntjes waren van het CDA en de VVD, maar nu blijkt ook dat de PVV niets anders was dan óók één grote afvoerput van miljoenen boze Nederlanders.
Had die gekke Baudet stiekem toch gelijk in 2016: